Een Engelse messing skeletklok met slagwerk, attr. Edward John Dent, circa 1840

Omschrijving

Skeletklokken

In Frankrijk kwam het type klok al voor maar rond 1825 ontstaat er in Engeland een productie van klokken die we aanduiden met ‘skeletklok’. De naam slaat natuurlijk op het ‘uitgeklede’ karakter waarbij het uurwerk zelf zichtbaar is en daarmee ook het meest decoratieve element. Net als bij tafelklokken hebben veruit de meeste Engelse uitvoeringen een snek en ketting. Deze ‘snek’ zorgt er voor dat de afnemende kracht van de veer wordt gecompenseerd door de hefboomwerking van de steeds breder wordende as. De eerste generatie Engelse skeletklokken 1825 – 1845 kenmerkt zich door afgeronde gladde frames en cijferringen. De tweede generatie (1845 – 1865) is wat vaak architectonischer uitgevoerd waarbij het frame vaak de vorm van een gebouw heeft. Verder is de cijferring daarbij gevormd (schildvorm etc.). De laatste generatie bestaat hoofdzakelijk uit zeer druk vaak floraal en gebogen frames waarbij ook de cijferringen geskeletonneerd kunnen zijn. De productie is aanvankelijk klein maar wordt per generatie exponentieel groter. Veruit de meeste Engelse skeletklokken hebben alleen maar ‘gaand’ werk. Een enkele rij tandwielen voor alleen het aangeven van de tijd. Deze klok heeft ook een extra veerton en tandwielen voor slagwerk en het gaand werk wordt gereguleerd door een echappement met balans. Deze gladde liervorm is veelvuldig door de beroemde Edward John Dent gemaakt. De combinatie van deze vorm met het echappement maakt het zeer aannemelijk dat deze klok gemaakt is door deze beroemde maker.

Secondewijzer

De 12.8-cm gegraveerde verzilverde cijferring heeft Romeinse cijfers en onder de XII een kleine secondewijzer. De Breguet wijzers zijn gemaakt van geblauwd staal.

Snek en ketting

Het uurwerk wordt aangedreven door twee veertonnen met snek en ketting. Het wordt gereguleerd door een platformechappement met Engelse ankergang in combinatie met een bi-metalen balans. De klok slaat de hele uren d.m.v. zaagslagwerk op een bel.

Messing frame

Het dikke messing frame is in in de vorm van een lier gemaakt. Het staat op gedraaide basementen op een getrapte houten voet onder een rechthoekige glazen stolp.

In het boek Skeleton Clocks van Royer – Collard ( p. 148) en het boek British Skeleton Clocks van Derek Roberts (p. 124-125) zijn skeletklokken afgebeeld met hetzelfde frame gesigneerd Dent Cockspur Street London. Echter zonder slagwerk en balans.