Een kleine Japanse ebbenhouten ‘shaku dokei’ wandklok, mid 19e eeuw

Omschrijving

Het uurwerk

Het messing uurwerk wordt aangedreven door een gewicht en heeft een gangduur van een dag. De zichtbare voorplatine heeft een uitstulpende ronde bovenkant is aan de voorzijde gegraveerd met Chrysanten waarvoor twee gedraaide decoratieve pilaren staan. De gang van het uurwerk wordt gereguleerd door middel van een balanswiel in combinatie met spillegang.

De ebben kast

De rechthoekige ebbenhouten kast heeft een kapje met glazen ruitjes waardoor het uurwerk zichtbaar is. Het kapje is voorzien van zeer scherp gemaakte profiellijstjes. De ‘stam’ van de kast is rechthoekig en is aan de voorzijde voorzien van de ’toki’, de tekens waar de tijd aan afgelezen wordt. Onder aan de stam is een klein laadje gemaakt waarin de opwindsleutel in wordt bewaard. De ‘wijzer’ van deze klok is bevestigd aan het gewicht waardoor met het zakken van het gewicht ook de wijzer langs de ’toki’ zakt.

Japanse temporale uren

Tot 1868 verdeelden de Japanners de dag en de nacht in elk zes ‘uren’. Dit betekende dat met het veranderen van de seizoenen de lengte van deze ’temporale uren’ variëerde. Daguren waren langer in de zomer, dan de daguren in de winter. Om toch de correcte tijd te kunnen aflezen moesten de ’toki’ (cijfers) iedere veertien dagen aan te passen.